Geen aansprakelijkheid bestuurder en aandeelhouder voor dividenduitkering

Op het moment dat werd besloten tot de dividenduitkering was er voldoende vrije ruimte en konden de opeisbare schulden worden betaald. Daarnaast maakte de uitkering onderdeel uit van een herstructurering en zou het uitgekeerde geld beschikbaar blijven voor de vennootschap. Het faillissement was niet te verwachten. De curator heeft daarnaast niet of nauwelijks onderzoek gedaan naar de andere mogelijke oorzaken van het faillissement die de bestuurder en aandeelhouder hebben genoemd.

Bestuurdersaansprakelijkheid voor onrechtmatig aansturen op faillissement om van aandeelhouder af te komen

Centraal staat de vraag of de (indirect) bestuurders en andere betrokkenen het faillissement van MHC hebben bewerkstelligd met het oogmerk om zonder EPI maar met een andere investeerder verder te kunnen met de onderneming van MHC.

Enkele stelling dat vennootschap een WHOA-traject had willen starten is geen reden voor vernietiging faillietverklaring

Na faillietverklaring bij verstek, gehandhaafd in verzet, voert een vennootschap in hoger beroep aan dat ze door rauwelijkse faillietverklaring de kans heeft gemist om een WHOA-akkoord aan te bieden. Dit argument wordt gepasseerd, omdat niet van enig overleg met crediteuren is gebleken. Ook een beroep op verrekening faalt, wegens gebrek aan onderbouwing.

Aangesproken bestuurder wordt op grond van artikel 22 Rv bevolen stukken in het geding te brengen na afwijzing vordering ex artikel 843a Rv

Hof Arnhem-Leeuwarden beveelt een aangesproken bestuurder bepaalde stukken in het geding te brengen nadat het een 843a-vordering tot het in het geding brengen van stukken heeft afgewezen.

Bestuurdersaansprakelijkheid voor handelen na melding betalingsonmacht (art. 23 Wbpf 2000)

In deze kwestie speelt de vraag of een bestuurder die betalingsonmacht met betrekking tot pensioenpremies heeft gemeld ook aansprakelijk kan worden gehouden voor kennelijk onbehoorlijk bestuur voor zijn handelen in de periode na de melding betalingsonmacht.

WHOA-beschikking ADO Den Haag

Verzoeken van ADO Den Haag inzake afkoelingsperiode, aanwijzing herstructureringsdeskundige en machtiging ex artikel 42a Fw voor een transferovereenkomst. Alleen het machtigingsverzoek wordt afgewezen. Het is onduidelijk of de transferovereenkomst marktconform is en bovendien kan er niet van uit worden gegaan dat de rechtshandeling uitsluitend is aangegaan met het oog op financiering van het akkoord. Geen bezwaar dat de aan te wijzen herstructureringsdeskundige in 2007 betrokken is geweest bij de onderneming, omdat de bestuur- en aandeelhoudersstructuur sedertdien is gewijzigd.

Bestuurders van BGL Bouw zijn niet aansprakelijk op grond van artikel 2:248 BW en 2:9 BW

De bestuurders van BGL Bouw hebben het wettelijk vermoeden van artikel 2:248 lid 2 BW ontzenuwd. De curator heeft vervolgens niet aannemelijk gemaakt dat kennelijk onbehoorlijke taakvervulling toch mede een belangrijke oorzaak van het faillissement is geweest.

Hoger beroep tegen verlenging inbewaringstelling

Hoger beroep tegen verlenging inbewaringstelling. Gefailleerde voldoet niet aan de inlichtingenplicht. Er bestaat echter onvoldoende aanleiding om te verwachten dat voortduring van de inbewaringstelling zal leiden tot nadere inlichtingen.

Bestuurdersaansprakelijkheid vanwege schending Beklamel-norm

Twee contractanten van een inmiddels ontbonden vennootschap vorderen schadevergoeding, bestaande uit hun onbetaald gebleven facturen, van de voormalige (indirecte) bestuurder en aandeelhouder op grond van bestuurdersaansprakelijkheid in het licht van de Beklamel-norm en de maatstaf uit Ontvanger/Roelofsen. Voor wat betreft één contractant oordeelt de kantonrechter dat het aannemelijk is dat sprake is geweest van een ruilovereenkomst en er derhalve geen sprake kan zijn van bestuurdersaansprakelijkheid. De vordering van de tweede contractant wordt wel toegewezen.

Geen overtreding van het fiduciaverbod en geen pauliana omdat wetenschap van benadeling ontbreekt

Kort voor het faillissement van Vikariën heeft zij een partij lactose en proteïne verkocht aan Bemi Kalf. Bemi Kalf heeft de koopprijs verrekend. Het hof oordeelt dat geen sprake was van overdracht tot zekerheid, omdat Bemi Kalf de partij deels heeft gebruikt en het restant heeft verkocht. Van pauliana is geen sprake, omdat Bemi Kalf geen wetenschap had van benadeling.