Vordering in kort geding, strekkende tot medewerking aan doorhaling hypotheek door tweede hypotheekhouder ten behoeve van een onderhandse verkoop, strandt op het ontbreken van spoedeisend belang nu de mede-eigenaar van het pand weigert mee te werken aan de levering.

Curatoren/SNS en Propertize

Peeters/Gatzen-vordering. Verzoek voorlopig getuigenverhoor afgewezen omdat de curatoren onvoldoende hebben geconcretiseerd welke feiten en omstandigheden met betrekking tot de gang van zaken rond het faillissement zij met het verzoek willen bewijzen. Verzoek in strijd met een doelmatige procesorde.

mr. Wieringa q.q./Griffier Rechtbank Rotterdam

De curator komt in verzet tegen heffing griffierechten voor afzonderlijke verzoeken tot faillietverklaring maten naast verzoek faillietverklaring maatschap. Regel uit HR 6 februari 2015 (Eiser/Bepro B.V.) ook van toepassing op c.v. en maatschap. Nu de griffier de gerechtvaardigde conclusie mocht trekken dat het verzoek ook de maten betrof, impliceert het door de Hoge Raad overwogene dat sprake is van drie afzonderlijke verzoeken die de rechtbank ook afzonderlijk dient te beoordelen.

F&B Holding/mr. Dekker q.q.

Schending van het beginsel van hoor en wederhoor in hoger beroep van verzet tegen faillietverklaring niet toegewezen wegens stilzitten opposant.

Aansprakelijkheid curator pro se op grond van de, terughoudend toe te passen, Maclou-norm afgewezen. De curator heeft bij de verkoop van onder eigendomsvoorbehoud geleverde zaken voldoende zorgvuldigheid betracht. De curator treft geen verwijt ten aanzien van de gerealiseerde verkoopopbrengst, nu er slechts één concrete kandidaat-koper was zodat het risico bestond dat die zich terug zou trekken.

Fairstar/Dockwise c.s.

Bestuurdersaansprakelijkheid wegens onbehoorlijke taakvervulling ook van toepassing op commissarissen, nu bestuur bij het aangaan van aanzienlijke financiële verplichting opzettelijk in strijd heeft gehandeld met de daarvoor statutair vereiste goedkeuring RvC. Kritische houding commissarissen ten opzichte van het bestuur ontbrak. Zij hebben immers op het moment dat zij geconfronteerd werden met het feit dat het bestuur namens de vennootschap zeer omvangrijke verplichtingen was aangegaan waarvoor geen financiële armslag bestond, verzuimd het bestuur daarover ter verantwoording te roepen en in te grijpen.

Ingwersen q.q./ICF

De Hoge Raad beoordeelt het aangaan van een overwaarde-arrangement geen op grond van (een equivalent van) artikel 26 Algemene Bankvoorwaarden verplichte rechtshandeling omdat binnen een overwaardearrangement geen zekerheid door de schuldenaar zelf wordt verstrekt, maar door een ander. Het overwaarde-arrangement staat dan ook in dit geval bloot aan vernietiging op grond van artikel 42 Fw, wat hier uiteindelijk niet slaagt.

Whermo

De curator van Whermo B.V. stelt tevergeefs de (indirect) bestuurders aansprakelijk op grond van artikel 2:248 BW, artikel 2:9 BW en artikel 6:162 BW. De curator ziet kwaad in de verkoop van bedrijfsactiviteiten door Whermo aan groepsvennootschappen voorafgaand aan faillissement, maar weet de rechtbank daar niet van te overtuigen. Volgens de rechtbank heeft het bestuur zijn taak niet kennelijk onbehoorlijk vervuld en valt het bestuur geen ernstig verwijt te maken.

Het hof komt, na beroep van een werknemer, anders dan de rechtbank tot de conclusie dat sprake is van misbruik van de bevoegdheid om eigen faillissement aan te vragen, nu de aanvraag van het faillissement was ingegeven met het doel zich te ontdoen van twee van de zes oudste werknemers.

DLL/Van Logtenstijn q.q.

De Hoge Raad beantwoordt prejudiciële vragen over het overwaarde-arrangement. Dat arrangement wordt faillissementsbestendig geoordeeld zolang de schuldenaar partij is bij dat arrangement (of de daarvan deel uitmakende borgtocht) en dus een instemmende rechtshandeling heeft verricht. Tevens gaat de Hoge Raad in op het ontstaansmoment van een contractuele regresvordering en de verhouding tussen haar eerdere uitspraken hierover in HR ASR Achmea en HR Bannenberg.